محمد عباسی‌فرد

یک وبلاگ‌نویس.

نقدی بر وبلاگستان حقوقی

دروغ چرا، من که خودم دانشجوی حقوق هستم، هیچگاه نتوانستم با وبلاگ‌های حقوقی ارتباط برقرار کنم؛ به همین دلیل، آنقدر که به دیدن و مطالعه‌ی وبلاگ‌های گوناگون با موضوعات مختلف می‌پردازم، شاید یک صدم آن را برای وبلاگ‌های حقوقی انجام نداده باشم.مطمئناً این عدم برقراری ارتباط، مشکلی از جانب من هست و وبلاگ‌های حقوقی عزیز،…

دروغ چرا، من که خودم دانشجوی حقوق هستم، هیچگاه نتوانستم با وبلاگ‌های حقوقی ارتباط برقرار کنم؛ به همین دلیل، آنقدر که به دیدن و مطالعه‌ی وبلاگ‌های گوناگون با موضوعات مختلف می‌پردازم، شاید یک صدم آن را برای وبلاگ‌های حقوقی انجام نداده باشم.
مطمئناً این عدم برقراری ارتباط، مشکلی از جانب من هست و وبلاگ‌های حقوقی عزیز، در جذب مخاطب دچار هیچ نُقصانی نیستند!!

به نظر من مطالب حقوقی، به قول عادل فردوسی‌پور عزیز، چِغر و بَد بَدن هستند و بیان آنها بدون هیچ تلاشی برای تلطیف و قابل فهم کردنِ‌شان، کار بیهوده‌ای هست. اما متاسفانه رویه‌ی اکثر وبلاگ‌های حقوقی، بیان مطالب حقوقی صِرف و از آن بد‌تر، مسئله‌ی کُپی پِیستِ مطالب می‌باشد که در وبلاگستان حقوقی به شدت دیده می‌شود، در صورتی که انتظار می‌رود، این دوستان وبلاگ‌نویس که خود بهتر از دیگران به قوانین مالکیت فکری و معنوی و همچنین قانون کُپی‌رایت واقف هستند، بیشتر رعایت کننده‌ی این مسئله باشند.

بیان مسائل مربوط به آزمون‌های کانون وکلا، کارشناسی ارشد، جزوات حقوقی و… خیلی خوب هست، ولی اِی‌کاش بیان مسائل حقوقی به زبان ساده و قابل فهم برای عموم نیز، جایی در بین وبلاگ‌های حقوقی پیدا می‌کرد. وبلاگ‌هایی از این دست خیلی کم هستند و در بین این خیلی کم‌ها، مطالب به گونه‌ای است که فهم آن برای منِ دانشجوی حقوق، شاید آسان باشد، ولی برای یک فرد عادی اصلا مناسب نیست.

به نظرم آگاه کردن عموم مردم از مسائل حقوقی و مشکلاتی که ممکن است به دلیل عدم آگاهی و عدم توجه به برخی مسائل، گریبان گیرشان شود، خیلی مهم‌تر از بیان منابع آزمون کانون وکلا و… هست.

اگر از بحث محتوایی وبلاگ‌های حقوقی فاصله بگیریم، به مسئله ظاهری این وبلاگ‌ها میرسیم که به نظر من حال و روز بهتری نسبت به بحث محتوایی ندارند.
کسی این انتظار را ندارد که مدیران عزیز این وبلاگ‌ها، به کد‌های طراحی قالب وبلاگ آشنا باشند و از این طریق به بهتر شدن مسئله‌ی دیداری وبلاگ خود کمک کنند، اما رعایت کردن یک سری مسائل حداقلی، کمک شایانی به بهتر دیده شدن محتوا و خود آن وبلاگ می‌کند.

رعایت کردن حداقل‌هایی مانند ویرایش درست مطالب، استفاده‌ی درست از فونت‌ها و تناسب در به کارگیری اندازه‌ی فونت‌ها، استفاده از تصاویر مناسب و… که وقت زیادی را طلب نمی‌کند، می‌تواند باعث ماندگاری بیشتر مخاطب در وبلاگ شود، تا اینکه با عدم رعایت موارد گفته شده و مشابه، مثل استفاده از تیتر‌های بزرگ و متون طولانی و ریز، موجبات ترک وبلاگ برای خواننده فراهم شود.

مسئله‌ی دیگری که می‌خواهم در رابطه با آن صحبت کنم، وجود تعداد بی‌شماری از وبلاگ‌های حقوقی می‌باشد که مدت‌هاست به روز نشده‌اند، مانند بسیاری دیگر از وبلاگ‌های وبلاگستان فارسی که البته این مورد را کاملاً درک می‌کنم و طبیعی می‌دانم. چرا که اکثر دوستان وبلاگ‌نویس وبلاگستان حقوقی، دانشجویان رشته‌ی حقوق هستند و بعد از مدتی وبلاگ‌نویسی و با بیشتر شدن مشغله‌ی درسی و کاری که وقت و انرژی زیادی را صرف می‌کند، وبلاگ خود را کاملا رها می‌کنند. اما به نظرم حتی ارسال یک پُست در ماه، به شرط نَشر مطلبی مفید، خیلی بهتر از ترک دائمی این موضوع هست.

در انتها عرض می‌کنم، صحبت‌های من صرفا راجع‌به وبلاگ‌های حقوقی بود، چرا که صحبت از وبسایت‌های حقوقی بحثی جداگانه را طلب می‌کند، با این توضیح که اوضاع وبسایت‌های حقوقی تا حدودی بهتر از وبلاگ‌های حقوقی می‌باشد. البته نا‌گفته نماند که در بین وبلاگ‌های حقوقی نیز، هستند وبلاگ‌هایی که خیلی خوب عمل می‌کنند و بسیار قابل احترام‌اند.

تمام مطالب گفته شده نقدها، نظرات و پیشنهاد‌های شخصی حقیر راجع‌به وبلاگستان حقوقی بود که ممکن هست درست یا اشتباه باشد، به همین دلیل هرگونه نقد و نظر در رابطه به صحبت‌های دلسوزانه‌ام را مشتاقانه پذیرا هستم. ممنون بابت وقتی که برای مطالعه‌ی این مطلب صَرف کردید، موفق باشید.

#منتشر شده در وبلاگ قدیمی – ۱۵ بهمن ۱۳۹۳

در

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *