اگر تا به حال در مقام سخنگو در مقابل یک یا چند نفر از دوستان خبرنگار در قالب گفتگو یا مصاحبه یا نشست خبری و هر فرم دیگری قرار گرفته باشید، می‌دانید که پاسخ به پرسش‌های مختلف و از همه بدتر، پرسش‌های پیچیده و سخت چقدر می‌تواند موقعیت دشوار و حساسی را برای سخنگو ایجاد کند.
تکنیک پرچم، پُل و قلاب ۳ تکنیکی هستند که در این شرایط می‌توانند برای سخنگو مانند معجزه عمل کند تا به خوبی و با پاسخ‌های مناسب، از این موقعیت به سلامت عبور کند. چرا که عدم پاسخگویی به پرسش‌های نامطلوب از منظر ما، راه حل درستی نیست و باید همواره برای هر نوع پرسشی، پاسخ مناسبی داشته باشیم.
تکنیک پُل
مهم نیست منظور و جهت‌گیری پرسش‌گر از سوالی که می‌پرسد، چیست، مهم این است که ما به سمتی که مطلوب‌مان است، زمین بازی را تغییر دهیم و با پُل زدن بین موضوع سوال و پاسخی که با موضوع دیگر و نزدیک به موضوع پرسش‌گر مد نظرمان است، یک جواب مناسب ارائه دهیم. به مثال زیر توجه کنید:
“بله…” (پاسخ)، “و علاوه بر آن” (پل)
“(پاسخ مختصر)”، “و آنچه می‌توانم به شما بگویم این است که…” (پل)
“نه…” (پاسخ)، “بگذار توضیح بدهم…” (پل)
“این همان روشی است که قبلا بود …” (پاسخ)، “ام این چیزی است که ما اکنون انجام می‌دهیم …” (پل)
“نمی دانم…” (پاسخ)، “اما آنچه می‌دانم…” (پل)
تکنیک قلاب
ایجاد کنجکاوی درباره موضوعاتی که باب میل شما برای پرسش و پاسخ است، می‌تواند تعریف یک خطی تکنیک قلاب باشد. در واقع هدایت موضوع پرسش و پاسخ توسط سخنگو انجام می‌شود. به واسطه بردن حرف‌ها به سمتی که باعث شود سوالاتی که دوست داریم پرسیده شود، توسط مصاحبه‌کننده پرسیده شود.. مثال زیر به درک این تکنیک کمک می‌کند:
“این فقط یکی از روش‌هایی است که ما در حال توسعه برای افزایش رشد در بلندمدت هستیم…” (قلاب ایجاد شده برای پرسش بعدی: “روش‌های دیگر چیست؟”)
“در اینجا فقط یکی از نتایج را می‌بینیم …” (قلاب ایجاد شده برای پرسش بعدی: “نتایج دیگر چیست؟”)
تکنیک پرچم
تاکید بر نکات مهم گفتگو و به عبارتی بزرگ‌نمایی این نکات در گفتگو باعث می‌شود پرسش و پاسخ و توجه‌ها به این نکات جلب شود. این نکات و پرچم‌گذاری‌ها همان موضوعاتی است که دوست داریم سوالات حول محور آنها پرسیده شود. مثال زیر نمونه‌ای از موقعیت تکنیک پرچم است:
“اگر امروز فقط یک چیز را به خاطر داشته باشید…”
“مهمترین نکته این است که…”
“این به این خلاصه می‌شود که…”
“قلب موضوع این است که…”
“واقعیت این است که…”
مانند همه یادداشت‌هایم، در انتها دعوت می‌کنم از دوستان که در بخش نظرات، با انتقال تجربه و دانش‌شان به تکمیل این یادداشت کمک کنند. این اتفاق اول از همه برای من کمک‌کننده است و مهم‌تر از آن برای تمام عزیزانی که خواننده این یادداشت هستند.
تصاویر برگرفته از اینجا