ستارگان موسیقی دوران کودکی من، کسانی بودند مثل محمد اصفهانی، قاسم افشار، خشایار اعتمادی و…
کمی جلوتر که آمدیم گروه آریان و شادمهر عقیلی ساختارشکنیهای خوبی در موسیقی داشتند. اما همچنان به مذاق من خوش نمیآمدند.
تا اینکه از گوشه و کنارها صداهایی از موسیقی و ترانههایی به گوش میرسید که برچسب غیرمجاز را با خود به دوش میکشیدند.
محسن چاوشی همان خوانندهای بود که انتظارش را میکشیدم. ترانهها، ملودیها، آهنگسازیها، همه و همه چیز، همان چیزی بود که میتوانستم با آن ارتباط برقرار کنم.
قصهی من و محسن چاوشی با خودکشی ممنوع شروع شد و حالا با گذشت ۱۴-۱۵ سال از آن روزهای خاطرهانگیز، با آلبوم بینام ادامه دارد.
محسن چاوشی تنها خوانندهای است که همواره به آن گوش میدهم و برایم تکرارناپذیر است. محسن چاوشی تنها خوانندهای است که من قلبا طرفدار آن هستم.
اما همواره این سوال ذهن طرفداران محسن چاوشی را به خود مشغول کرده است که چرا محسن چاوشی کنسرت برگزار نمیکند؟
هیچوقت فراموش نمیکنم. به کنسرت سیروان خسروی در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی رفته بودم. به قدری کیفیت صدای سالن بد بود، که بعد از تمام شدن کنسرت پیش خودم گفتم، همان بهتر که محسن چاوشی کنسرت برگزار نمیکند.
من فکر میکنم با وجود صدای خاصتر محسن چاوشی نسبت به دیگر خوانندگان، حتما باید سالنی برای کنسرت وجود داشته باشد که از استانداردهای ویژهای برخوردار باشد تا بهترین و باکیفیتترین خروجی صدا را شاهد باشیم.
البته این اواخر کنسرتی از چارتار در سالن همایش هتل اسپیناس پالاس رفتم که کیفیت صدای سالن عالی و رضایتبخش بود!
یک دلیل دیگری که فکر میکنم برای عدم برگزاری کنسرت از سوی محسن چاوشی وجود دارد، این است که جنس صدای محسن چاوشی برای خوانندگی، فشار بیشتری به حنجره این خواننده وارد میکند. احتمالا همین موضوع باعث میشود محسن چاوشی توانایی اجرای ۲ ساعت پشت سر هم آهنگها و ترانهها را نداشته باشد.
در اینکه محسن چاوشی شخصیت خاص خودش را دارد هم شکی نیست. این را میتوان از نوع تعاملاتش در شبکههای اجتماعی نیز درک کرد. من فکر میکنم محسن چاوشی ترجیح میدهد تمرکزش را روی تولید آثار موسیقی باکیفیت حفظ کند تا اینکه درگیر کنسرت و حواشی آن شود.
در این مورد با اطمینان میگویم که محسن چاوشی از معدود خوانندگانی است که با هربار تولید موسیقی جدید، جلوهی تازهای از خودش را به نمایش میگذارد.
در آخر همواره در جواب کسانی که میگویند محسن چاوشی از ترس اینکه صدای تقلبیاش در کنسرت برملا شود، کنسرت برگزار نمیکند، باید بگویم؛ کسی که با دروغ و فریبکاری جایگاهی را به دست بیاورد، همواره ترس از رسوا شدن به او اجازه رشد و رو به جلو حرکت کردن را نمیدهد. این مورد در هر موضوعی صادق است.
صداقت صدای محسن چاوشی مثل روز روشن است. اما عدم برگزاری کنسرت از سوی محسن چاوشی دلایل خاص خودش را دارد که من فکر میکنم مهمترین آنها مواردی باشد که بالاتر گفتم.
قطعا به عنوان یک طرفدار، قلبا دوست دارم همصدا با خوانندهی محبوبم زیر یک سقف ترانههای خاطرهانگیزش را فریاد بزنم. اما به خاطر تجربههایی که از کنسرت رفتن داشتهام، ترجیح میدهم با ترانههای خواننده محبوبم در تنهایی عشقبازی کنم تا اینکه او را روی صحنهای ببینم که برای عدهای، حکم یک آدم سرگرمکننده را داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید