از روزی که به دلیل شیوع ویروس کرونا، ماندن در خانه و کار در خانه را به کار در شرکت و رفتن به شرکت ترجیح دادم، تجربیاتی برایم حاصل گشته است که در ادامه‌ی این یادداشت خواهم گفت.
تا قبل از موضوع دورکاری به دلیل شیوع کرونا ویروس، تقریبا هر شب بعد از اینکه از شرکت برمی‌گشتم و چند ساعتی در کنار همسرم به گفتگو و صرف شام می‌گذراندم، یکی دو ساعتی را هم برای انجام کارهایی که به صورت پروژه در اختیار داشتم کنار می‌گذاشتم.
تصورم این بود که کار در خانه و دورکاری کردن، مثل همان یکی دو ساعت باشد؛ اما اینگونه نبود.
وقتی که قرار است صبح به شرکت بروم، می‌دانم که اگر کمی دیرتر از خانه راه بیافتم و بیشتر به خواب شیرین دم صبح ادامه دهم، باید نگران پیدا شدن یک جای خالی در مترو باشم و ساعت خلوتی نسبی مترو را به خاطر نیم ساعت خواب بیشتر از دست بدهم. پس همیشه یک بار روانی و ذهنی، محرک من برای سر وقت بیدار شدن می‌شود.
اما در این روزهای قرنطینه مانند به خاطر ویروس کرونا، صبح‌ها به خاطر آزادی عمل بیشتر، بیدار شدن از خواب برای من به یکی از سخت‌ترین چالش‌های زندگی بدل شده است. در این چند روز با خودم را با کتک و ناسزا از خواب بیدار میکنم ؛)
زمانی که در شرکت و دفتر کار حضور داریم، کمتر موضوعی غیرمرتبط با کار وجود دارد که باعث شود تمرکز شما از روی کار دور شود. اما وقتی قرار است در منزل کار کنیم، هرچیزی می‌تواند عامل حواس‌پرتی ما از کار باشد.
با توجه به تجربیات این چند روز، پیشنهاد میکنم برای اینکه شرایط بهتری برای کار در خانه فراهم باشد، حتما و حتما یک اتاق یا فضای خاصی را همراه با میز و صندلی فقط به کار کردن اختصاص دهید و از اهالی منزل خواهش کنید در زمان مشخصی، کمترین خواسته و تقاضا را در موارد مختلف از شما داشته باشند.
در حال حاضر یکی از مشکلات من برای کار در خانه، نداشتن میز مخصوصی برای کار است. کار با لپ‌تاپ روی زمین فقط نیم ساعت جواب می‌دهد، بعد از آن یک نفر باید مسئول بیدار کردن شما از خواب شود. ضمن اینکه برای سلامت جسم هم مناسب نیست.
فعلا میز ناهارخوری در آشپزخانه را انتخاب کرده‌ام، اما یک درمان موقت است. در تصویر زیر می‌فهمید چرا؟
۶ بازخورد
واقعا میتونم بگم محتواهایی که تولید میکنید واقعا به من حس خوبی رو میده
دلیلش رو نمیدونم ولی انرژی که داخل این پست ها و یا پست های قبلی بوده منو واقعا جذب کرده
از اینا هم که بگذریم از خواب گذشتن سخت تر است 🙂
امید وارم همیشه همیشه همیشه همیشه کنار همسرت بهترین روز هارو داشته باشید استاد
سینا جان من نمیدونم واقعا چجوری این همه لطفی که به من داری جبران کنم. تو خودت یکی از خوش‌انرژی‌ترین آدم‌هایی هستی که دیدم و ممنون از این همه انرژی مثبت و لطفی که به من داری. منم برات بهترین‌ها رو همیشه همیشه همیشه همیشه آرزو دارم. خیلی مخلصیم 🙂
سلام آقا محمد عزیز چه خوب که شما هم از برنامه نویسی و طراحی سایت زندگی خوبی دارید من هم تازه شروع به برنامه نویسی و طرحی سایت کردم و خیلی دوست دارم در آینده به فرد موفقی مثل
شما تبدیل بشوم.
با آرزوی بهترین ها برای شما.
سلام حمیدرضا جان
اول از همه اینکه خیلی خیلی ممنون از لطف و محبتی که من داری. راستش قطعا اینکه مسیرت رو پیدا کردی و در اون مسیر خودت رو توسعه بدی فوق‌العاده‌اس. شک ندارم که اتفاقات خوبی پیش روت هست و براش تلاش می‌کنی قطعا. یه نکته و یه تجربه بهت میگم حمیدرضا جان، اینکه هیچ وقت تو مسیر رشد و پیشرفت قانع نشو و همواره سعی کن خودت و مهارت‌هات رو توسعه و رشد بدی.
همچنین برای تو.
خیلی مخلصیم
سلام
کار در خانه فقط یک مسئله داره و اونم «محیط کار» و بهداشت کاره.
از اونجایی که همیشه با دیسک کمر و گردن درد و کلا ناسازگاری ستون فقرات طرف هستم، از همون روز اول، تنظیم ارتفاع زیر لپ‌تاپ، استفاده از کیبرد و ماوس جداگانه و تنظیم فواصل رو جدی گرفتم تا کمترین اذیت رو از این موضوعات بکشم.
ضمن این که مسئله نادیده‌ای به نام تهویه اتاق و ابزارهای مورد استفاده در اتاق هم به شدت روی خروجی و کیفیت کار عمیق اثر دارند.
با مهر
یاور
سلام یاور عزیز
منم فکر میکنم قطعا اگه بنا به کار کردن تو خونه باشه، حتما باید این موارد جدی گرفته بشه، چون به مرور زمان تاثیرات خودش رو نشون میده.
ممنون بابت کامل‌تر کردن این یادداشت با نظرت یاور جان
خیلی مخلصیم