از همان ابتدای طرح مسئله‌ی گشت اِرشاد و نوع عمل کرد عواملِ این طرح، با آن مخالف بودم، تا اینکه اتفاق دیروز، باعث شد دست به قلم شوم و چند خطی را به این موضوع اختصاص دهم.
مطمئناً مشابه اتفاق دیروز، که برای همکلاسی و دوستِ همسرم رُخ داده را شنیده یا از نزدیک آن را لمس کرده‌اید، پس به بیان آن نمی‌پردازم و بدون فوت وقت به سراغ مسئله اصلی می‌روم.
جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، یک جامعه‌ی اسلامی هست با قوانین خاص خود که حفظ حجاب در اماکن عمومی، یکی از همین قوانین هست و رعایت نکردن آن، یک ناهنجاری برای این جامعه محسوب می‌شود.
شخصاً با بد‌حجابی به هیچ عنوان موافق نیستم و همگی بر تاثیرات بَدِ آن، بر خود شخص و جامعه واقف هستیم، اما با نحوه‌ی مقابله با این موضوع در قالب گشت اِرشاد نیز، کاملا مخالف هستم و معتقدم این راه‌کار، نه تنها موضوع بد‌حجابی را بهبود نمی‌بخشد، بلکه باعث بدتر شدن اوضاع و ایجاد اثرات سوءِ دیگری مانند بدبینی به حکومت و قوانین اسلامی می‌شود. چرا؟؟ چون همگی گشت اِرشاد را رُکنی از ارکان این جامعه‌ی اسلامی می‌دانند که مانند چُماقی بر سرشان می‌کوبد تا به زور باعث حفظ حجابشان شود، در حالی که همه می‌دانیم اسلام، دین مهربانی‌هاست.
اما آیا رفتار مجرم‌گونه با زنان و دختران این جامعه، درست است؟؟
اگر به جای تفکر مبارزه‌گونه با مسئله‌ی بد‌حجابی و وضع قوانین و مجازات‌هایی مثل دو ماه حبس و هفتاد و چهار ضربه شلاق (تبصره‌ی ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی)، به مبارزه و مقابله با عوامل گوناگون شکل‌گیری این موضوع می‌پرداختیم، قطعاً اوضاع این جامعه‌ی اسلامی خیلی بهتر از حالا می‌بود.
مردمان عزیز این جامعه‌ی اسلامی می فهمند چه کسانی پُشتِ نِقاب اسلام، دست به چه کار‌هایی می‌زنند؛ پس انتظارِ پایبندی و عمل کردن به قوانین، از سوی همان وضع‌کنندگان قوانین و متظاهر به اسلام، انتظار کاملا بی‌جایی هست و اتخاذ اینگونه تصمیمات، مشکلی را مرتفع نخواهد کرد.
از نظر حقیر، برای حل مشکل بد‌حجابی و مقابله با آن و نه مبارزه با آن، اجرای طرح‌هایی مثل گشت اِرشاد و توسل به زور، جزء تاثیرات دافعه‌ای و ایجاد اِنزجار، برای حکومت اسلامی ارمغانِ دیگری ندارد. متاسفانه به جای اقدامات پیش‌گیرانه و جلوگیری از وخیم شدن اوضاع از طرق مختلف، حالا که کار از کار گذشته، این اقدامات زورگویانه، حلال مشکلات نیست.
دیدگاهتان را بنویسید